Zamek – dawna siedziba starostwa powiatowego (Königliches Landratsamt) zbudowana w 1897 roku w stylu neogotyckim. Inspiracja gotykiem i użycie czerwonej cegły były charakterystycznymi cechami budowanych w owym czasie państwowych gmachów. Szkoły, urzędy i inne instytucje użyteczności publicznej miały wspólne, charakterystyczne cechy i zdominowały wizualnie krajobraz architektoniczny pruskich miast.
Na Placu Zamkowym znajdowała się także siedziba Sejmiku powiatowego (Kreishaus), obecnie znacznie przebudowana – piętrowa, z użytkowym poddaszem, rozłożysta, ciężka budowla odmienna stylistycznie od starostwa.
W 1911 roku obok starostwa zbudowano kamienice z mieszkaniami dla urzędników (Beamtenhäser). Jedna z nich, służyła urzędnikom pocztowym, zachowała się i do niedawna pełniła rolę internatu dla uczniów technikum i Zasadniczej Szkoły Zawodowej.
W okresie pierwszej wojny światowej gmachy na półwyspie zamkowym wraz tzw. Villą Schiborr, zostały przejęte na cele wojskowe. Na przełomie 1914 i 1915 roku, od 16.11 do 11.02 w budynku starostwa stacjonowały wojska rosyjskie. Mieścił się tam sztab 10 armii. Po wypchnięciu wroga poza granice Prus Wschodnich w starostwie i sąsiednich budynkach zakwaterowano wojska cesarza. W starostwie znalazła miejsce Kwatera Główna 10 Armii Niemieckiej. Dowodził nią generał Hermann von Eichhorn, a szefem sztabu był pułkownik Emil Hell. oraz pułkownik. Wojska wizytował generał Paul von Hindenburg oraz Erich Ludendorff. Wizytę złożył także ostatni król Saksonii Fryderyk August III.
W okresie międzywojennym wszystkim gmachom przywrócono ich pierwotne funkcje. W 1945 roku na Placu Zamkowym ponownie pojawili się żołnierze. Tym razem był to batalion saperów, który od sierpnia do grudnia rozminowywał teren powiatu. W opowieściach pierwszych mieszkańców miasta po zmianie państwowości Prus Wschodnich pojawia się informacja, o tym, że budynek przez pewien czas służył jako magazyn dla szabrowanego w mieście i okolicy dobytku dawnych mieszkańców. Następnie w budynku starostwa mieścił się ośrodek szkoleniowy, a od roku 1951 internat szkolny. W 1959 roku ocalałe budynki na Placu Zamkowym przeznaczono na cele dydaktyczne. Stały się siedzibą Zasadniczej Szkoły Zawodowej, a następnie Zespołu Szkół Zawodowych.
