Dworzec kolejowy w Kozłowej Rudzie

W latach trzydziestych Kozłowa Ruda zmieniła się nie do poznania – uzyskała nieoficjalny status litewskiego kurortu, dlatego w ówczesnych gazetach możemy znaleźć informacje dotyczące przygotowań do sezonu urlopowego: „Dworzec kolejowy upiększa swój plac położony przy zakurzonej ulicy Wielkiej, przy której drzewka z jednej strony zostały otulone darnią, a z drugiej otoczono je bielonymi kamykami. Parkowe domki letniskowe ciągnące się w kierunku lasu sosnowego są wietrzone i malowane”. – „Echo Litwy” (lit. „Lietuvos aidas“) (25 maja 1936 r., str. 6). Ze źródeł pisemnych wiemy, że na urlopy do Kozłowej Rudy przyjeżdżali wczasowicze z Mariampolu, Wierzbołowa, Wiłkowyszek i Kowna. Powiadają też, że w każdą niedzielę z Kowna do Kozłowej Rudy przyjeżdżali jednodniowi poszukiwacze przygód. Nawiązywali oni romantyczne znajomości, oddychali czystym powietrzem lasów sosnowych, chodzili na grzyby lub jagody. W tym czasie urząd miasta przejął i zaczął porządkować park miejski, zbudował publiczne toalety, ustawił ławki. Wynajem hamaków kosztował urlopowiczów pięć litów, a opłata w wysokości trzech litów pobierana była za wejście do parku przez bramę właściciela domu. – pisze „Echo Litwy” (24 sierpnia 1937 r. str. 2)